Afwijzing, een slecht geweten gecreëerd door de anderen

Afwijzing, wie is er niet bang voor? Dat anderen zeggen dat ze jou niet zien zitten of dat anderen aangeven niets met je te maken willen hebben. Als enige niet uitgenodigd worden voor een feestje van de vriendenclub, waardoor je gaat piekeren. Heb ik iets verkeerds gezegd? Keken ze mij de vorige keer ook al niet iets anders aan, anders dan anders?

De diepe angst in mensen om er niet meer bij te mogen horen. Dat geeft ons een systemisch slecht geweten. Weggejaagd worden, soms zonder reden, maakt dat er in mensen een schaamte ontstaat.

Afwijzing betekent letterlijk: ik wijs jou van mij af, jij mag niet bij mij staan, niet bij mij zijn, jij bent niet goed volgens mijn normen, ik wil niet met jou gezien worden.

Afwijzen gaat vaak subtiel, onderhuids, in de klanken van de toon van de woorden. Nee hoor, natuurlijk mag jij ook mee, dat vinden we helemaal niet erg. De Ziel reageert hierop, die krimpt ineen, het hoofd geeft redenen waarom iemand dit zou zeggen. Zodra het gezegd is, is de Ziel aan het krimpen, onze eigen Zelfwaarde neemt af en de meeste mensen trekken zich dan terug. Een andere oorzaak van de eenzaamheid, die toeneemt.

Wat is de remedie? Er is er eigenlijk maar eentje: Jezelf niet afwijzen en leren ermee om te gaan. Jezelf waarderen, elke dag weer, voor de kleine dingen die je doet, voor de mooie gedachten die je hebt, voor jouw intenties, of je ze nu helemaal waarmaakt of niet. Iedereen hoort erbij.

Hier iets over leren? Kijk op www.bureauland.nl

Onze vierdaagse Summer Intensive, Leren Zelf Waarderen, leert jou om te gaan met afwijzing.