Als je de belofte verruimt

Vraag van lezer: Mag ik het anders doen en is het dan hetzelfde?

De vrouw komt weer bij mij. Ze zit in geestelijke nood. Ze heeft beloofd voor haar gehandicapte zusje te zorgen zolang ze leeft. Nu is ze zelf ziek geworden. Elke avond gaat ze erheen, haar zusje vindt dat zo fijn. Ik kan toch niet zomaar stoppen of niet komen, zegt ze.

Ze buigt haar hoofd.

Hoeveel hield je van je moeder? vraag ik.

Heel veel. Mijn moeder heeft zo haar best gedaan voor ons. Onze vader was alcoholist en mijn moeder is zo geslagen en vernederd. Toch stond ze elke dag weer op om voor ons te zorgen. Ik knik, niet een gemakkelijk lot voor iedereen in dit gezin.

Ze barst opeens los met verhalen over hoe erg het is geweest, hoe haar moeder heeft geleden. Hoe haar vader opnieuw en opnieuw beloofde dat het beter zou worden. Een belofte die niets inhield, zegt ze. Stelde niets voor.

Dat wil jij niet? vraag ik. Dat jouw belofte niets voorstelt?

Ze wordt zich bewust van hoe beladen beloftes zijn in het gezin van oorsprong. Nee, zegt ze, beloftes moet je houden. Maar hoe? vraag ik. Door het helemaal alleen te doen? Wie wist ervan dat je moeder geslagen werd? Niemand, zegt ze. Het was een geheim.

Deel jouw belofte eens. Zijn er andere mensen die je kunnen helpen hiermee?

Ze slaat haar hand voor de mond. Nooit aan gedacht, zegt ze, ik moest het doen. Maar wie weet wil iemand me wel helpen.

Kan dat? Mag dat? Ze knikt en zegt: Ik zal wel moeten, hoe organiseer ik dit?