Als je zelf niets hebt in te brengen

Vraag van lezer: Kom ik er nog vanaf?

Plotsklaps is het anders

De man komt weer. Vorige week vertelde hij over zijn drang om te ordenen. Dat zijn vrouw dat zovervelend vindt. Hij is opgegroeid met een vader die manisch-depressief was.

Je was nooit zeker, zegt hij. Het kon zomaar veranderen. Plotsklaps moesten we dan om vijf uur aan het ontbijt zitten. Je kon niets vragen, want dan werd het erger, kwamen er meer gekke dingen bij. Als kinderen deden we het gewoon, vroegen niets. Het leven is heerlijk nu, zegt hij. Ik heb zelf het stuur in handen.
Hoe belangrijk is dat? vraag ik. Het allerbelangrijkste. Ik was overgeleverd aan iets waar ik niets van snapte. Dat overgeleverd zijn, dat was zo erg. Je was totaal je zelfsturing kwijt.

Voel je dat ook als het huis niet is opgeruimd? vraag ik. Ja, dat gevoel begint dan weer op te komen. Het gevoel dat me van alles overkomt. Hij zucht. Kom ik daar vanaf? vraagt hij. Ik weet het niet, zeg ik eerlijk. Als je als kind ineens bent overgeleverd aan zaken die je eigenlijk niet wilt, die je ook niet begrijpt. Geen enkel mentaal kader past, het onbewuste wordt getart in de overleving. Dat is een oergevoel en de diepe indruk die het achterlaat in je ziel, is als een inkerving in een boomstam. Wellicht groei je er overheen, maar je blijft het altijd zien.

Drs. JOke Land – Psycholoog
Ook een vraag? Mail: vraagdepsycholoog@bureauland.nl.