Bevrijd door de dood, deel I

Vraag van lezer: Waarom doe ik dit ook alweer?

De man die bij mij komt is een gepijnigd man. Hij werkt al 38 jaar bij dezelfde werkgever. Elke dag komt hij weer en gaat hij weer. Hij heeft het laatste jaar last van slecht slapen en veel gepieker. Hij komt voor het tweede consult.

Ik snap het niet, zegt hij. Ik snap niet dat ik dit met mijn leven heb gedaan. Waarom heb ik nooit iets avontuurlijkers gedaan?

Ik vraag wat hij belangrijk vindt. Dat weet ik niet meer, zegt hij.

Wat is er een jaar geleden gebeurd? vraag ik. Hij weet het niet. Plotseling werd ik ontevreden, zegt hij, ontevreden met mijn leven. Dat ik het gedaan heb zoals ik het heb gedaan. Dat ik er niet meer van gemaakt heb.

Ik vraag hem wat hij anders zou doen, achteraf gezien. Echt leven, zegt hij meteen. Echt beleven wat er te beleven valt. Ik heb 38 jaar op een kantoor gezeten.

Wat is er toch veranderd in zijn leven?

Hij vertelt opeens dat zijn moeder overleden is, anderhalf jaar geleden. We praten verder en hij ontdekt dat hij zijn moeder gerustgesteld heeft door te doen wat hij heeft gedaan. Hij voelt zich ook vreemd bevrijd door de dood van zijn moeder.

Ergens in het afgelopen jaar is er iets verschoven in zijn Ziel; die heeft nu meer levensstroming nodig.

Ik snap het niet, zegt hij, maar ik voel het wel. Ik denk eraan om ontslag te nemen. Hij schrikt van zichzelf.

Volgende week verder.