De echo van het verleden

Verbindt de echo zich met het heden?

De man zit tegenover mij. Een vlotte man, hij praat gemakkelijk. Toch zegt hij niet zoveel. Gewend als hij is om het gesprek niet over hem te laten gaan maar over de ander, of juist in algemeenheden te praten. Donker haar, donkere ogen.

Als ik naar de geschiedenis van zijn familie vraag, vertelt hij dat zijn vader als gastarbeider naar Nederland is gehaald. Hijzelf is, na de gezinshereniging in Nederland, hier geboren. Als enige van zijn gezin, als Nederlander geboren. Altijd is er wat verzet in hem, vertelt hij, en hij weet niet waar dat vandaan komt. Hij kan zich niet helemaal geven aan Nederland.

Maar… hij kan ook het land van herkomst van zijn ouders niet voelen als zijn land. Waar hoor ik echt? Het is een vraag met een echo naar het verleden. Ben je ooit in het land van jouw ouders geweest? vraag ik hem. Nee, dat heeft hij tot nu toe vermeden.

Ik geef hem de opdracht om naar het land van zijn voorouders te gaan. Hij weigert. Daar vind ik niets, zegt hij. Als we verder willen met jouw vraag is dat wat je te doen hebt, zeg ik.

Hij trekt zijn hoofd met een ruk weg en kijkt naar buiten. Als je daar niets vindt, vind je er toch wat, zeg ik.

Dat snapt hij niet. Ik leg het hem niet uit. Dit is geen zaak van het verstand, dit is een weg van de Ziel die hij heeft te gaan. De weg van de Ziel valt vaak niet te begrijpen.