De eerste week van mei

Herinneringen van lang geleden, pijn onder de oppervlakte.

Ook psychologen hebben familie.

De eerste week van mei is weer voorbij. Het is niet zo’n gemakkelijke week voor velen.
De vraag die steeds weer terugkomt, is herdenken goed of niet goed?  De meningen in Nederland zijn verdeeld maar toch zijn de meesten vooral voor herdenken. Opdat we niet vergeten, opdat we onthouden dat we menselijk zijn met elkaar en dat we daar voor moeten zorgen, dat we goed samenleven in een grote wereld.

Op 4 mei herdenk ik mijn beide grootvaders die beiden in de oorlog zijn vermoord, door mensen die we toen vijanden noemden. Voor mijn kinderen zijn het gewoon de mensen die in ons buurland wonen. Ik sta bij mijn ouders die als jonge mensen veel geleden hebben in de oorlog. Kijk ik naar ze, dan zie ik de oude beelden voorbij glijden, nog zo vers.

Dit jaar werd een van mijngrootvaders geeerd en herdacht met een krans op zijn graf. Mijn oude vader, 87, zit erbij en kijkt ernaar, rode oogjes van de tranen. De pijn is allang geleden maar dicht onder  de oppervlakte. Zeventien was hij toen zijn vader voor zijn ogen neergeschoten werd. Op 5 mei vieren we de bevrijding, blij, maar toch een gemengde dag omdat deze samenhangt met die 5 jaar daarvoor.  Op 7 mei, de stad in om hangplanten te kopen voor aan het huis. Het leven gaat door, de geschiedenis blijft en de hangplanten bloeien.

Drs. JOke Land – Psycholoog