Een warme moeder

Een jonge man komt bij mij. Hij heeft te horen gekregen dat zijn moeder een man had naast het huwelijk met zijn vader. Zijn moeder is al overleden.

Hij weet niet wat hij moet met deze nieuwe informatie. Hij voelt zich niet goed, zegt hij. Een beetje wezenloos. Hoe kan dit? Vertel eens over je moeder? vraag ik. Welke moeder? vraagt hij, die ik kende of die ik nu zie? De moeder die jij hebt gehad, zeg ik.

Hij vertelt over zijn jeugd, zijn kind-zijn, de warme moeder, met veel aandacht en veel knuffels voor hem en zijn zusje. De moeder die parttime werkte en vrijwilligerswerk deed in het verzorgingshuis. Ze bezocht eenzame ouderen en wandelde met hen of las ze voor.

Langzaam komt er trots en liefde in zijn stem. Wat een mooi verhaal, zeg ik. Een warme moeder, hoor ik. Hij barst in snikken uit. Maar het is niet waar, ze is niet degene die ik vertel dat ze was, zegt hij. Dat was ze ook, zeg ik. Dat ís jouw moeder. Ze heeft jou niet bedrogen als echtgenote, dat is tussen jouw vader en haar.

Hij kijkt mij aan. Hoe was het huwelijk? Niet goed, zegt hij, mijn vader is autistisch en ook zo gediagnosticeerd. Mijn vader kan geen gevoelens voelen en delen. Hij zucht. Er daalt een inzicht in hem. Mijn moeder, zegt hij, deed zo haar best om de warmte in het huis te brengen. Maar waar haalde zij dat vandaan?

Inderdaad, zeg ik. Je kunt niet alleen geven, je moet ook kunnen nemenin het leven.