NL
ENGDe eigen Oorspronkelijkheid vergeten
Het echtpaar komt weer bij mij. Ze komen apart, niet meer gezamenlijk. Hij is boos, overstuur, zij maakt zich klein en verontschuldigt zich keer op keer. En… ze blijft bij haar beslissing, ook al weet ze niet precies hoe.
Hij buldert, dreigt dat ze geen geld van hem krijgt. Zij zegt: ik hoef jouw alimentatie niet. Werkelijk waar niet, ik red me Zelf. Hij snuift, zou voor de eerste keer in haar leven zijn. Zij tovert opeens een baan die ze heeft aangenomen uit haar hoge hoed. Assistent bij een makelaarskantoor. Ze begint morgen.
Hij zakt in elkaar, die afhankelijke vrouw die zo bij hem hoorde, blijkt sterker… Hij huilt. Zij komt niet naar hem toe om te troosten. Opeens is zij boos. Zij zegt: Had dan ook gedaan wat je echt wilde in het leven, je bent een zwakkeling. De relatieboot gaat voor mijn ogen ten onder.
Dan keren ze zich naar mij: Hoe verder?
Als ouders van jullie kinderen gaan jullie voor eeuwig samen, zeg ik tegen ze. De relatie tussen man en vrouw is wellicht helemaal opgesoupeerd.
Ik zie twee jonge mensen die samen oud zijn geworden, hun taken hebben gedaan, maar hun eigen verlangens zijn vergeten. Die komen eruit in grote golven. Wat wilden we ook weer met ons eigen leven? Waar hebben we ons Zelf in de steek gelaten? Het komt er altijd uit, soms als chagrijn, soms als boosaardigheid, soms als wegcijferen. Waar is jouw oorspronkelijkheid?
4 juli is er een Zomerweekend, Leren Zelf waarderen, waar je jouw eigen Oorspronkelijkheid kunt leren verbinden met de situatie waarin je leeft. Je hoeft niet altijd te breken voor je eigen Verlangens
