Gevoel volgen

Vraag van lezer: Mijn eerste gevoel is altijd goed, maar ik volg het niet, hoe komt dat?

Had ik maar…

Een cliënt komt bij mij, met een domme vraag, vindt ze zelf. Ik volg mijn gevoel niet, zegt ze. En ik kom er achteraf altijd achter dat ik dat wel had moeten doen. Vertel, zeg ik tegen haar.

Ze vertelt dat ze een nieuwe auto wilde kopen en dat vader  haar had overtuigd dat ze veel beter een tweedehands kon kopen. Ze voelde dat ze een nieuwe wilde, maar ja… haar vader had er verstand van. Dacht ze. Nu zit ze met een kapotte tweedehands en beschuldigt ze zichzelf ervan dat ze geen nieuwe heeft gekocht.

Dat gebeurt me heel vaak, zegt ze. Dan durf ik niet door te zetten. De ander heeft er verstand van. Of er zijn omstandigheden, mijn vader kende iemand en die wilde ik dan niet teleurstellen door de auto niet te kopen.

Dan komt er iets bij waardoor ik mijn eigen gevoel opzijzet. Hoe lang doe je dit al? vraag ik. O, al heel lang zegt ze. Zolang ik getrouwd ben doe ik dit al. O, ze slaat haar hand voor haar mond. Mijn man zegt altijd dat ik niet zo veel op gevoel moet doen.

Opeens daagt het haar dat ze iets heeft afgeleerd wat haar eigenlijk heeft gediend in haar leven. Ik kan goed voelen, zegt ze. Ze neemt een beslissing: Daar ga ik meer op vertrouwen.