De grens in het verdriet deel II

Vraag van cliënt: Hoe krijg ik weer houvast?

Vreugde midden in verdriet, het kan.

De cliënt die een groot verlies heeft, komt weer. Ze is bezig geweest met grenzen en het vullen van haar leven met kleine zaken, waardoor ze weer houvast krijgt.

Grenzen geven identiteit, dat je weet wie je bent. Te veel grenzen hebben is niet goed. Maar in tijden van leegte is het fijn dat je je vast kunt houden aan iets. De leegte heeft de neiging je op te slokken en daardoor loop je het gevaar dat je wegzakt. Wegzakken in de leegte, dat is een beangstigend gevoel.

Leegte wordt minder leeg door grenzen te trekken voor jezelf. Door grenzen te stellen in tijd, in ruimte, in tijd voor verdriet. Verdriet moet ook haar grenzen weten. Soms kun je opeens een doorkijkje hebben naar vreugde, midden in verdriet. Mensen voelen zich daar soms schuldig over. Maar dat is zeker niet nodig. Dat je kunt voelen dat verdriet ook haar grenzen heeft en dat de leegte niet altijd zal blijven.

De leegte is nodig om gevuld te worden. Opnieuw gevuld te worden met kleine zaken die hoop geven. De grenzen van hoop en positiviteit moeten weer worden gesteld. Begin met kleine zaken, een boodschap doen en daarvan genieten. Stel jezelf kleine doelen, dan bouw je kleine grenzen, die je leegte langzaam zullen beteugelen.

Opnieuw je leven opbouwen is een proces, het vraagt tijd.