Het hart in de keel

Vraag van lezer: Waarom ben ik ’s ochtends op de fiets zo bang?

Je bent niet degene die je was.

De vrouw komt bij mij op consult. Ze vertelt dat ze elke ochtend bang is. Dat ze naar haar werk fietst en de paniek haar langzaam overvalt. Dat het hart haar in de keel zit als ze op haar werk aankomt. Ze heeft minstens 20 minuten nodig om bij te komen.

Hoe lang heb je dit al? vraag ik. O, al heel lang, zegt ze. Ze heeft het op het werk verteld en ze werd doorgestuurd naar ons. Hoe lang? Al meer dan 15 jaar, ja, toen begon het. Hoe weet je dat zo precies? Ik ben ziek geweest, 16 jaar geleden en na een jaar hersteltijd ging ik weer aan het werk. Toen ik binnenkwam waren ze blij, maar na een kwartier kwam mijn manager binnen en zei: We moeten maar even over je ontslag praten.

Toen werd ze bang. Ze heeft het aangevochten en is gebleven. Ze was alleen ziek geweest, ze functioneerde prima. Ben je nog die vrouw van 15 jaar geleden die dat overkwam? vraag ik. Ze schudt meteen haar hoofd: Nee, toen was ik ook 38 kilo zwaarder.

Het is die vrouw overkomen en jij bent die vrouw nu niet meer? Nee! schreeuwt ze. Die ben ik niet meer. Ze schrikt er zelf van. Ik ben een andere vrouw geworden, ik ben nu heel anders.

We maken een nieuwe afspraak.