Je moet doen wat je moet doen

Vraag van lezer: Kan ik respecteren dat zij het anders doen?

Als je je laat kennen, kom je dichterbij.

De man komt weer. Zijn vader een hersenbloeding, twee broers die niet willen dat hij behandeld wordt, twee zussen en hij willen wel. De man ziet er anders uit. Het lijkt alsof hij krachtiger is geworden. Hoe is het? vraag ik. Ik heb lang met mijn vrouw gepraat, zegt hij. Voor het eerst heb ik zo diep en zo lang met mijn vrouw gepraat. Ik heb mezelf helemaal laten kennen. Gegriend als een kind, boos geweest en verteld hoe ik geleden heb toen ik verslaafd was. Kan ze erbij? vraag ik. Hij knikt, trots. Ja, zegt hij, ze vond het mooi en sloeg haar armen om mij heen. Ze zei dat ze geraakt was en van me houdt. Dat maakt me sterk, en ik heb met mijn zussen gepraat en gevraagd of ze samen met mij voor onze vader willen zorgen. Ik heb gezegd dat ik dat nodig heb in mijn leven, wederkerigheid, dat ik iets terug kan doen voor vader. En de broers? Ze hebben zich afgekeerd, ze willen er niets mee te maken hebben. Wat zal jou de meeste zielsrust in jouw leven geven? vraag ik. Voor mijn vader zorgen, zegt hij. Zeg maar tegen je broers dat ze hun eigen keuze mogen maken. Dat ze je broers blijven. Zij hebben in hun leven een andere vader gehad dan jij als nakomer, zeg ik. Houd je broers dicht bij je en respecteer ze. Mijn vrouw wil mij ook helpen bij de zorg, zegt hij. Ik zie een jongen die als man iets kan teruggeven. Compleet willen we allemaal worden.