De leegte begrenzen deel I

Vraag van cliënt: Ik voel me zo leeg na mijn grote verlies, hoe krijg ik weer grip?

Grenzen als houvast

Als je afscheid hebt moeten nemen in je leven van je werk, van iemand, van een relatie, ontstaat er voor veel mensen een leegte. Die leegte vinden mensen beangstigend. Leegte houdt in dat je je nergens aan vast kunt houden. Dat je tast in een ruimte om je heen waar geen handvatten zijn. Mensen bouwen hun hele leven aan grenzen en kaders om zich heen, zodat ze zich vast kunnen houden. Deze grenzen kunnen ook te begrenzend worden en dan zitten mensen ‘vast’ in hun leven.
Begrenzing in het leven heeft dus een doel. Grenzen en kaders houden mensen in een bepaalde ruimte in hun leven, zodat ze kunnen definiëren wie ze zijn. Als je je buurvrouw ziet, dan weet je: Dat is mijn buurvrouw. En jij bent haar buurman of buurvrouw. Dat is een kader, daar kun je je aan vasthouden.
In tijden van afscheid en kwijtraken van kaders, zijn deze grenzen juist heel belangrijk.
De grenzen houden je vast in het leven. Ze laten je voelen waar jij bent. Mensen in de rouw hebben deze grenzen juist nodig. Dit betekent dat je deze mensen juist mee moet nemen uit huis. Maar je moet wel de grenzen aangeven. Je gaat even een uurtje ergens in de stad of in het dorp koffiedrinken. Hierdoor voelt iemand die grenzen nodig heeft, de grens van de tijd, de grens van de stad of dorp, de grenzen van iemand die daar een uurtje de tijd voor neemt.