Moe, moe, zucht…….

Vraag van lezer: Waarom ben ik zo moe?

Het rad van het leven, een rad voor onze ogen?

Tegenwoordig krijg ik veel mensen in begeleiding die klagen over moe zijn. Zo moe! Als ik vraag waarvan, weten ze het niet precies. Van alles, zeggen de meesten. Als ik specifieker vraag, zeggen ze: de snelheid van leven, van het moeten, van op je hoede zijn, van op je tenen lopen. Wie vraagt dat? Het rad van het leven lijkt harder te zijn gaan lopen en wij lopen erin en zijn ook harder gaan lopen. Zorg voor jezelf is een opdracht geworden. Wat vroeger meer vanzelf leek te gaan, lijkt nu een opdracht te zijn. Hoe gaat het met jezelf? Waar ben je mee bezig? Wil je dat ook doen, of voel je je gedwongen? Verwachtingen? De crisis heeft ons meer in de overlevingsstand gezet. Overleven heeft de neiging om zich alleen in noodzakelijkheid te laten gieten. Wat moet om er goed doorheen te komen. Moeheid is een symptoom. Alles verandert ook zo, zeggen de mensen. Ga eens na bij uzelf, wat is er precies veranderd? Wat gebeurt er om u heen? Hoeveel invloed hebt u daarop? Er zijn zaken waar u invloed op hebt en er is een grotere ruimte waarin u geen invloed hebt. Gun uzelf de vrijheid om geen invloed te hebben. Dat geeft rust en minder moeheid. Accepteer en richt uw aandacht op uw invloedssfeer. Wees niet groter dan u kunt zijn.