Samen, maar zo alleen

Vraag van lezer: Hoe voorkom ik dat het nog een keer gebeurt?

Bange vader

De vader en de zoon komen weer. De zoon zou alleen komen, maar ze zijn samen. De man wil erbij zijn. De zoon zwijgt.

Wil jij dat? vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. Wie is het bangst van jullie twee? De man wijst op zijn zoon. De zoon trekt een grimas, zegt niets. Ik zie van alles gebeuren: spierspanning omhoog, rode kleur. Zeg het, moedig ik aan.

Hij barst uit, schreeuwt: Ik ben bang voor jou! Hij gaat staan en wijst op zijn vader. Voor jouw doemdenken, voor jouw eeuwige verkeerd gaan. Door die druk die jij op mij legt, gaat het echt verkeerd. Zoveel stress van jouw gedram.

De jongen raakt uitgeput. Hij staat daar heel alleen midden in de kamer. De man zit ineengedoken. Wat is er toch gebeurd met jullie? vraag ik. Het wordt stiller dan stil. Mijn broer, zegt de jongen zacht. Mijn broer is een junk en we hebben gehoord dat hij ziek is en niet meer beter zal worden.

De man snikt opeens luid. Ik ben bang, zegt de man. Zo bang dat ik het ook met jou verkeerd zal doen. Hij denkt dat hij de schuld is dat mijn broer junk is geworden, zegt de zoon. Hij legt zijn hand op zijn vaders rug.

Het lijkt me goed dat u de volgende keer komt, zeg ik tegen de man. De zoon knikt.

Drs. JOke Land – Psycholoog

Ook een vraag? Mail: Vraagdepsycholoog@bureauland.nl.