Stenen op het pad

Vraag van lezer: Ik heb het zo moeilijk gehad.

Wat bewaar je allemaal?

De vrouw stapt binnen. Ze komt uit Brazilië en woont al een jaar in Dublin. Ik ben in Dublin, Ierland, waar ik regelmatig werk. Ze vertelt dat ze moeilijkheden heeft gehad, veel moeilijkheden en dat het voelt alsof ze altijd zoveel stenen op haar pad heeft liggen. Dat ze haar land heeft verlaten, dat ze moeite heeft gehad om een huis te vinden… Dat ze… Dat ze…

Hoe is het nu? vraag ik haar. Nu is het beter met me, zegt ze. Maar, het was zo moeilijk. Het was of is? vraag ik. Al die stenen op mijn pad. Vertel eens? Ze begint weer te vertellen over haar moeilijke leven.

Ik onderbreek. Vertel over de stenen? Grote stenen en zoveel. Welke dan? Opnieuw de moeilijkheden die ze heeft gehad. Houd je van verzamelen? Ze kijkt vragend. Hoeveel stenen heb je verzameld? En hoe houd je die elke dag bij je? Welke stenen zijn al heel oud? En liggen eigenlijk achter je?

Ja, zegt ze, ik heb het allemaal wel overleefd en het gaat ons goed. Maar… daar komt ze weer met stenen.

We werken aan de stenen die ze bij zich houdt en ontdekken dat ze het doet omdat ze bang is dat het weer gaat gebeuren. We ruimen wat stenen op, leggen die achter haar neer in de tijd.

Je kunt veel last hebben van denkbeeldige zware stenen. Haar pad wordt ruimer.