Vakantie en het onbewuste

Het luie onbewuste.

Vraag van de lezer: ik heb zo’n moeite om weer te gaan werken na de vakantie? Hoe komt dat toch?

Voorspelbaar is saai, Voorspelbaar is fijn.

Veel mensen vragen mij: ik heb geen zin om aan het werk te gaan, hoe komt dat toch? Ze begrijpen zichzelf niet. De eerste dag is heel leuk, verhalen, collega’s weer zien, maar dan…. Het leven wordt voorspelbaar en duidelijk. Dat is dubbel, heerlijk die duidelijkheid en ach wat een saaiheid. Het wordt allemaal weer hetzelfde lijkt het.  Opstaan, werken, thuiskomen, ontspannen en uitrusten, slapen, opstaan, werken……. Ons onbewuste kan weer lui zijn, ons bewuste knarst en piept.

Ons bewuste zegt dat we iets anders  moeten doen, nieuwe frisse dingen. Maar dat blijft er dan bij en de vraag is ook:  Hoe overleven we al die nieuwe dingen ?  We zijn opgegroeid met voorspelbaarheid als belangrijke factor. In Nederland houden we van zekerheid, dat we weten wat er komt en dat we weten wat er niet komt.  Onze ouders die de oorlog meemaakten hebben andere tijden gekend. Elke dag kon er iets gebeuren wat je niet zag aankomen. Overleven elke dag weer. .

Dus gaan wij nu, naar het werk en op onbewust niveau vinden we de zekerheid heerlijk. We hoeven niet dagelijks allerlei zaken te trotseren die we moeten overleven. We weten de weg, we kennen de mensen, we doen onze routine. Saai? Ach, ons onbewuste gaat na de vakantie nu even uitrusten en kan heerlijk lui zijn.