Vrouwen vernietigen niet, zij koesteren

8 maart: De dag van het leven

O ja, vrouwendag

Het is bijzonder dat er een vrouwendag bestaat. Want vrouwen bestaan namelijk al heel lang. Veel langer dan dat vrouwendag bestaat. Vrouwen zijn wezens die het leven voortbrengen. Vrouwen kijken naar de anderen om zich heen en realiseren zich dat iedereen die rondloopt een kind is van een vrouw. Dat aan iedereen een moeder vastzit. Zo zijn vrouwen met elkaar verbonden.

Als een kind geboren wordt, wordt de angst ook geboren. Zoiets moois, kwetsbaars wat je gekoesterd hebt in je wezen, komt naar buiten en is blootgesteld aan de wereld. Vrouwen zijn gewend om de ander voor te laten gaan. Omdat dat de toekomst is. Als vrouwen moeten wij eraan wennen dat de wereld aan het veranderen is, dat de wereld eigenlijk beter af zou zijn als vrouwen de leiding zouden nemen. Omdat wij naar het leven kijken en het leven koesteren.

De misdaden die begaan worden tegen mensen worden meestal door mannen gedaan. Zij verwekken het leven, maar hoeven er niet per definitie voor te zorgen dat dat leven verder gaat; dat doen de vrouwen immers. Mannen kunnen strooien met het leven en hun kansen spreiden bij verschillende vrouwen.

Vrouwen spreiden doorgaans hun kansen niet; zij zetten in op de kinderen die uit hun geboren worden. Vrouwen zijn nooit tegen het leven, want dan zouden ze tegen zichzelf zijn en tegen datgene wat zij koesteren.

Wanneer we een toekomst willen die hoopgevend is, dan kiezen we vrouwen voor de leiding over de wereld. Tot nu toe kunnen we zien en ervaren dat de wereld met vrijwel alleen mannen aan de leiding nog steeds leidt tot verspilling van levens en huilende moeders. Stem bij de volgende verkiezingen op een vrouw als uw leven u lief is.