Vraag van lezer: Ik kan mijn familie niet vertrouwen, wat nu?

Als het zo dichtbij komt

De man komt op consult bij mij. Ik heb nog nooit met een psycholoog gesproken, zegt hij als eerste zin. Ik geloofde nooit in psychologen. Ik knik. Dit heb ik meer gehoord. Maar, zegt hij, ik zit zo in de knoop. Ik knik weer.

Mijn familie, zegt hij, mijn familie heb ik altijd als veilig ervaren. Maar nu is er iets gebeurd waardoor ik mijn familie niet meer vertrouw. Hij krijgt tranen in zijn ogen. Wat is er gebeurd? vraag ik.
Mijn vader heeft een hersenbloeding gehad. Hij is er slecht aan toe. Mijn twee broers willen hem nu aan zijn lot overlaten, de dokter heeft gezegd dat er niets meer aan te doen is. Maar ik en mij zussen vinden dat we voor hem moeten zorgen. Ik had het niet gedacht, zegt hij, dat mijn broers dit zouden doen. Ze vinden het lastig en de dokter zegt dat je het beter zo kunt laten en dat hij dan vanzelf wegglijdt in de dood.

Ik kan het niet, zegt hij, dat mag niet. Ik weet niet hoe het verder moet, maar we mogen onze vader toch niet zomaar weg laten glijden. Het is niet eens de hersenbloeding die zo zeer doet, zegt hij, maar dat mijn broers er zo in staan. Het voelt of ze niet te vertrouwen zijn.
Hij staart in de verte. Stel dat ik… wat hadden ze dan gezegd?

Drs. JOke Land

Ook een vraag? Mail: Vraagdepsycholoog@bureauland.nl.